حفاظت مداوم از داده‌ها
Continuous Data Protection به معنای حفاظت مداوم از داده‌ها است که به به اختصار به صورت CDP نمایش داده می‌شود. CDP که به عنوان پشتیبان گیری مداوم نیز شناخته می‌شود، یک سیستم ذخیره‌سازی پشتیبان و بازیابی است که در آن از تمام داده‌های یک سازمان هر زمان که تغییری ایجاد شود، پشتیبان تهیه می‌شود. در واقع، CDP یک ژورنال الکترونیکی از تصاویر فوری (snapshots) کامل ذخیره‌سازی ایجاد می‌کند، یک تصویر ذخیره‌سازی برای هر لحظه در زمانی که تغییر داده‌ها اتفاق می‌افتد.
مزیت اصلی CDP این است که از تراکنشی که در شرکت انجام می‌شود، یک رکورد را حفظ می‌کند. علاوه بر این، اگر سیستم به ویروس یا تروجان آلوده شود، یا اگر فایلی از بین برود یا خراب شود و مشکل تا مدتی بعد کشف نشود، همیشه امکان بازیابی آخرین کپی سالم از فایل آسیب دیده وجود دارد.
یک سیستم CDP دارای ذخیره‌سازی دیسکی، امکان بازیابی اطلاعات را در عرض چند ثانیه ارائه می‌دهد. این زمان نسبت به سیستم‌های پشتیبان گیری نواری یا آرشیوی بسیار کمتر است. نصب سخت افزار و برنامه نویسی CDP ساده است و داده‌های موجود را در معرض خطر قرار نمی‌دهد.
CDP چگونه کار می‌کند؟
CDP در ابتدا به عنوان مکانیزمی برای دور زدن مشکل کوتاه شدن زمان پشتیبان گیری معرفی شد. قبل از معرفی نرم‌افزار حفاظت مداوم از داده‌ها، اکثر سازمان‌ها یک پشتیبان‌گیری از نوار شبانه انجام می‌دادند. مشکل این بود که بسیاری از سازمان‌ها مجبور بودند از مجموعه داده‌های دائما در حال رشد در یک برنامه زمان بندی پشتیبان‌گیری فشرده محافظت کنند. اگرچه چندین تکنیک برای تسریع پشتیبان گیری نواری وجود دارد، اما برای مقدار داده‌هایی که می‌توان در یک دوره معین پشتیبان گیری کرد، محدودیتی وجود دارد.
نرم‌افزار حفاظت مداوم از داده‌ها با تغییر روش از پشتیبان‌گیری نواری به پشتیبان‌گیری مبتنی بر دیسک، به دنبال حل این مشکل بود. این اتکا به دیسک دارای مزایای اضافی غلبه بر محدودیت‌های ظرفیت نوار و کاهش زمان مورد نیاز برای بازیابی اطلاعات است.
فناوری حفاظت مداوم از داده‌ها با ایجاد یک نسخه اولیه از داده‌ها در یک سرور حفاظتی، که معمولا در مرکز داده خود سازمان است، و سپس با استفاده از ردیابی بلوک تغییر یافته برای پشتیبان گیری از بلوک‌های ذخیره سازی که نسبت به پشتیبان قبلی تغییر یافته‌اند – یا به تازگی ایجاد شده اند – کار می‌کند. این رویکرد مقدار داده‌هایی را که باید در هر چرخه پشتیبان گیری شود به حداقل می‌رساند و به طور موثر زمان بندی پشتیبان گیری را حذف می‌کند. به این ترتیب، پشتیبان گیری به جای زمان مشخص (مثلا یک بار در شب) هر چند دقیقه انجام می‌شود.
اگرچه استثنائاتی وجود دارد، اما اکثر پلتفرمهای مدرن CDP با ایجاد پشتیبان‌های افزایشی همیشگی کار می‌کنند. هنگامی که یک نسخه پشتیبان کامل اولیه در حافظه فیزیکی دیسک نوشته شد، دیگر نیازی به پشتیبان گیری از کل داده‌ها نیست. در عوض، فقط بلوک‌های ذخیره سازی اصلاح شده یا ایجاد شده جدید پشتیبان گیری می‌شوند. این رویکرد انجام بازیابی انبوه یا دانه‌ای داده‌ها را همانطور که در روش‌های قبلی وجود داشت، آسان می‌کند.
برای حفظ تداوم کسب و کار (BC)، سازمان‌ها باید توانایی ایجاد پشتیبان‌های خارج از سایت را داشته باشند. اگرچه سرورهای CDP معمولا در مرکز داده خود سازمان قرار دارند، اکثر آنها می‌توانند پشتیبان‌گیری در نوار ثانویه ایجاد کنند یا نسخه‌های پشتیبان را در ابر یا یک مرکز داده پشتیبان ایجاد کنند. به این ترتیب، اگر اتفاقی برای سرور اصلی پشتیبانی و بازیابی سازمان بیفتد، یک نسخه پشتیبان ثانویه در جای دیگری وجود دارد که می‌تواند برای اهداف بازیابی فاجعه استفاده شود.
مزایا و معایب پشتیبان گیری مداوم از داده‌ها چیست؟
مانند هر فناوری دیگری، استفاده از حفاظت مداوم داده‌ها هم مزایا و هم معایبی دارد. با این حال، در بیشتر موارد، مزایا بسیار بیشتر از معایب است.
مزایا:
- پشتیبان گیری CDP نیاز به یک برنامه زمان بندی پشتیبان گیری را از بین می‌برد.
- سرورهای پشتیبان CDP به طور کلی مقیاس پذیر هستند و بر محدودیت‌های ظرفیت مرتبط با پشتیبان گیری مبتنی بر نوار غلبه می‌کنند.
- بر خلاف نوار، دیسک یک رسانه خطی نیست، که اغلب بازیابی داده‌ها را با سرعت بیشتری نسبت به یک سیستم نواری ممکن می‌کند.
- سیستم‌های CDP بازیابی‌های لحظه‌ای را بدون نیاز به بازیابی نوار از ذخیره‌سازی خارج از سایت امکان‌پذیر می‌کنند.
- بسیاری از پلتفرمهای مدرن CDP می‌توانند با اجرای مستقیم ماشین مجازی روی سرور پشتیبان، بازیابی فوری ماشین‌های مجازی را انجام دهند، در حالی که بازیابی سنتی‌تری در پس‌زمینه انجام می‌شود.
معایب:
- پلتفرمهای CDP می‌توانند برای سازمان‌های کوچک‌تر هزینه گزافی داشته باشند.
- یک سیستم محافظت مداوم از دادمه‌ها اگر به درستی طراحی نشود، یک سرور پشتیبان CDP می‌تواند به یک نقطه شکست تبدیل شود.
CDP واقعی در برابر شبه CDP
تفاوت اصلی بین CDP و پشتیبان گیری تقریبا پیوسته (شبه CDP) این است که این دو، اهداف نقطه بازیابی (RPO) متفاوتی را ارائه می‌دهند. سیستم‌های CDP واقعی تضمین می‌کنند که از تمام داده‌های تازه ایجاد شده نسخه پشتیبان تهیه می‌شود. این سیستم‌ها که تمایل دارند برای حفاظت از داده‌های ساخت‌یافته طراحی شوند، نسبت به پلتفرمهای پشتیبان‌گیری تقریبا پیوسته، پرهزینه‌تر و پیچیده‌تر هستند. از CDP به طور گسترده‌ای در خدمات مالی و سایر صنایع استفاده می‌شود که باید حفاظت از همه داده‌ها را تضمین کنند.
وقتی اکثر مردم از اصطلاح CDP یا حفاظت مداوم از داده استفاده می‌کنند، معمولا به پلتفرمهای پشتیبان گیری تقریبا پیوسته اشاره می‌کنند. به‌جای انجام پشتیبان‌گیری آنی به‌عنوان یک پلتفرم واقعی حفاظت از داده‌ها، پلتفرمهای پشتیبان‌گیری تقریبا پیوسته پشتیبان‌گیری در سطح بلوک را بر اساس برنامه‌ریزی انجام می‌دهند. فرکانس این پشتیبان‌گیری‌های برنامه‌ریزی شده بر اساس پلتفرم متفاوت است، اما اکثر آنها دارای یک RPO در محدوده ۳۰ ثانیه تا ۱۵ دقیقه هستند.
CDP در برابر Disk Mirroring
Disk Mirroring یا پشتیبان گیری آینه‌ای، مانند هر سیستم پشتیبان گیری کامل، به ظرفیت ذخیره سازی زیادی نیاز دارد. Disk Mirroring، همچنین به عنوان RAID 1 شناخته می‌شود، داده‌ها را به طور کامل در دو یا چند دیسک تکرار می‌کند، بنابراین اگر یکی از درایوها خراب شود، سازمان می‌تواند از نسخه آینه استفاده کند. تا زمان ظهور فضای ذخیره‌سازی ابری، کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SMB) که تنها یک سرور و تعداد انگشت شماری لپ‌تاپ در محیط کاری خود داشتند، به دلیل هزینه و پیچیدگی، کمتر CDP را پیاده‌سازی می‌کردند.
CDP در مقابل پشتیبان گیری سنتی
CDP به طور موثر بزرگ‌ترین چالش‌های مرتبط با پشتیبان گیری سنتی را حل می‌کند. مهمتر از همه، CDP نیاز برنامه زمانی پشتیبان گیری را حذف می‌کند. در حالی که پشتیبان‌گیری‌های سنتی اغلب از داده‌ها در سطح فایل نسخه پشتیبان تهیه می‌کنند، CDP یک فناوری در سطح بلوک است. به این ترتیب، CDP فورا از هر بلوک ذخیره‌سازی جدید ایجاد شده یا اصلاح شده پشتیبان تهیه می‌کند. این به طور موثر نیاز به یک پنجره زمانی پشتیبان گیری شبانه را از بین می‌برد.
CDP همچنین با کاهش RPO به رفع چالش‌های پشتیبان گیری سنتی کمک می‌کند. یک پشتیبان گیری سنتی هر ۲۴ ساعت یک بار اتفاق می‌افتد و هر داده‌ای که از زمان آخرین نسخه پشتیبان تهیه شده است به طور بالقوه در معرض از بین رفتن است. اگر پشتیبان‌گیری شبانه سازمانی در نیمه‌شب کامل شود و یک مشکل در داده‌ها در ظهر اتفاق بیفتد، هر گونه داده ایجاد شده بین نیمه‌شب و ظهر از بین خواهد رفت. در مقابل، پلتفرمهای CDP تقریبا بلافاصله از داده‌ها نسخه پشتیبان تهیه می‌کنند، به این معنی که یک سازمان هرگز نباید بیش از چند دقیقه داده را از دست بدهد.
جمع بندی
حفاظت مداوم از داده‌ها (CDP) که به آن پشتیبان گیری پیوسته نیز گفته می‌شود، سیستمی است که هر بار که تغییری ایجاد می‌شود، از داده‌های یک سیستم کامپیوتری نسخه پشتیبان تهیه می‌کند. با این کار نیاز به برنامه از پیش تعیین شده برای زمان پشتیبان گیری کلی را از بین برده و ریسک از دست رفتن اطلاعات تازه که بین دو زمان پشتیبان گیری ایجاد می‌شوند را هم کاهش می‌دهد. مزیت دیگر این سیستم کاهش زمان بازیابی داده‌ها است که اهمیت زیادی برای پیوستگی کسب‌و‌کار دارد.
