DRS چیست و تغییرات آن در vSphere 7 به چه صورت می باشد؟

DRS چیست؟

DRS VMware ابزاری است که قابلیت زمان بندی و Load balancing را در کلاستر vSphere فراهم می‌آورد. کاربران با استفاده از DRS می توانند Rule هایی را برای تخصیص منابع فیزیکی در بین ماشین‌های مجازی تعریف کنند تا مصرف منابع هاست ها به گونه ای متعادل شود.

زمانی که کلاستری از حالت بالانس خارج شود، این تکنولوژی می‌تواند ماشین‌های مجازی را از کلاستری که بیش از اندازه از منابعش استفاده شده است ، به کلاستری که مصرف منابع کمتری دارد، انتقال دهد.

نحوه عملکرد DRS در نسخه های قدیمی

در نسخه های قبلی، این فناوری این گونه کار می کرد که میزان مصرف منابع هاست ها به صورت یکسان باشند. بنابراین زمانی که برای مثال افزایش مصرف حافظه در یک هاست ESXi داشتیم، می‌توانستیم ماشین مجازی که عامل مصرف بالای حافظه بود را به یک هاست دیگر انتقال دهیم.

در نتیجه یک خط ماکزیمم برای مصرف منابع به وجود می‌آید که هیچ کدام از ماشین های مجازی از این مقدار تخطی نمی‌کردند. این گونه می‌توان بیان کرد که در نسخه های قدیمی DRS این تکنولوژی “کلاستر محور” بود.

متریک‌های زیادی حتی با نسخه های قدیمی DRS وجود دارند که باید آن ها را در نظر گرفت. این مدل که برای شما بیان کردیم، مدلی بوده است که از ابتدا در DRS استفاده ‌شده است.

نکته مهم این است که DRS به صورت پیشفرض هر ۵ دقیقه اجرا می‌شود. حالا بیایید ببینیم که چه تغییراتی در vSphere 7 اعمال شده‌اند.

تغییرات DRS در vSphere 7

بر خلاف نسخه های قدیمی آن، نسخه جدید این ابزار در “سطح ماشین مجازی” کار می کند. در نتیجه منابعی که به ماشین‌های مجازی تخصیص می‌دهند Availability بالاتری دارند. که در مقایسه با نسخه قدیمی DRS که در سطح کلاستر بودند، “سریع‌تر” و “بهینه” تر هستند.

روش کلی آن نیز به این صورت است که زمانی که ماشین مجازی‌ای روی هاست ESXi وجود دارد، مقداری با نام VM DRS Score (امتیاز DRS) که به آن Goodness Modelling نیز گفته می‌شود، محاسبه می‌گردد.

از این مقدار برای فهمیدن این که یک ماشین مجازی امتیاز کافی دارد یا خیر استفاده می‌شود. چندین متریک برای محاسبه VM DRS Score وجود دارد که در ادامه به تشریح آن ها می پردازیم.

مزایای نسخه جدید

این ابزار دو جنبه از مدیریت منابع را معرفی می‌ کند: Resource Scheduling (مربوط به قرار گیری VM ها در هاست‌ها یا به عبارت دیگر VM placement) و Load Balancing.

قابلیت VM placement در نسخه جدید DRS در vSphere 6.5 معرفی شده بود. برخی از مزایای DRS نسخه جدید را معرفی کردیم. علاوه بر آن نسخه جدید VM Placement مزایای دیگری را نیز برای DRS فراهم می‌آورد:

• این نسخه از VM Placement سریع‌تر و سبک‌تر است. در نتیجه افزایش کارایی DRS را به ارمغان می آورد.
• Placement دقیق تر در زمان راه اندازی کلاستر ها
• روشن شدن سریع تر ماشین های مجازی حتی زمانی که ترافیک بالایی وجود دارد

مهم‌ترین مزیتی که این نسخه از DRS به ارمغان می‌آورد، Load Balancing است که در قسمت دوم این مقاله به بررسی دقیق آن می‌پردازیم.

معیار های اندازه گیری امتیاز

کارایی: اولین موارد مرتبط با “کارایی” (performance) هستند. مواردی از قبیل CPU Readiness Time (زمان در دسترس بودن CPU)، VM Memory Swap و یا رفتار Cache در CPU در نظر گرفته می‌شوند. همه این معیار ها تاثیر زیادی روی امتیاز DRS دارند.

ظرفیت: البته تنها “کارایی” ملاک نیست. ظرفیت (capacity) هاست‌های ESXi نیز مهم است. به این معنی که اگر ما چند تا هاست داشته باشیم، مطابق تصویر زیر به فضای خالی هاستی که کمترین منابع مصرفی را دارد نگاه می‌کنیم. بنابراین در تصویر زیر هاست شماره یک بیشترین منابع خالی را به نسبت بقیه دارد. در حقیقت این موضوع بخشی است که ما آن را وارد بحث  امتیاز DRS می‌کنیم.

در تصویر فوق هاست ESXi شماره یک منابع در دسترس بیشتری به نسبت دو هاست دیگر دارد. بنابراین این مقدار به عنوان امتیاز ظرفیت در هاست ESXi در نظر گرفته می‌شود.

این ابزار محاسبه امتیاز های فوق را هر یک دقیقه حساب می‌کند. در حالی که محاسبات در نسخه های قدیمی آن، همان طور که بالاتر عنوان کردیم به ازای هر ۵ دقیقه انجام می‌شد.

هزینه‌های انتقال: علاوه بر موارد فوق هزینه انتقال (Migration Cost) یک ماشین مجازی با استفاده از vMotion از هاستی که مصرف بالایی دارد به هاستی که مصرف پایین تری دارد (مشابه انتقال ماشین مجازی از ESXi 3 به ESXi 1) نیز محاسبه می‌شود. این نسخه از DRS برای محاسبه هزینه vMotion علاوه بر مصرف CPU، RAM و سرعت vMotion موارد دیگری را نیز در نظر می‌گیرد.

نتیجه گیری

در پایان تکرار می‌کنیم که این نسخه از DRS اهمیت چندانی بابت “مصرف منابع” یکسان در هاست‌ها نمی‌دهد  بلکه بیشتر روی “مقدار بار” هاست‌ها تمرکز می‌شود.