با Private Cloud هزينه‌های خود را کاهش دهيد
با Private Cloud هزينه‌های خود را کاهش دهيد
در آينده اي نه چندان دور، تقريباً همه چيز به سمت پردازش ابري (Cloud Computing) خواهد رفت.
در پردازش ابري، مجموعه اي از منابع قابل توسعه و مجازي، براي پردازش داده‌ها در اينترنت مهيا مي‌شود.
کاربران رايانش ابري (Cloud Computing) بدون اين‌که نيازي به تأمين و نگه‌داشت سخت‌افزار يا کانفيگ سرويس داشته باشند، مي‌توانند در هر لحظه منابع و سرويس دلخواه خود را درخواست و از آن استفاده کنند.
شرکت‌ها بدون اين‌که زيرساخت (Infrastructure) يا مراکز داده (Data Centers) منحصربفرد داشته باشند، مي‌توانند به تمامي برنامه‌هاي کاربردي و فضاي ذخيره‌سازي دسترسي يابند و اين مزيت رايانش ابري است که شرکت‌ها را از هزينه‌ها و پيچيدگي‌هاي مالکيت و نگهداري زيرساخت‌هاي فناوري اطلاعات بي نياز مي‌کند.
به‌دليل مزاياي بي‌شمار سرويس‌هاي ابري، امروزه وب‌سايت‌هاي بزرگ اينترنتي و اپليکيشن‌هاي موبايل از اين پلتفرم استفاده مي‌کنند.
رايانش ابري طيف وسيعي از خدمات را ارائه مي‌کند؛ مواردي ازجمله Gmail، پشتيبان‌گيري ابري از گوشي‌هاي هوشمند، ميزباني داده‌ها در کسبوکارهاي بزرگ، ارائه سرويس استريم ويدئو توسط شرکت Netflix و… توسط رايانش ابري و سرويس‌هاي ابري صورت مي‌گيرد.
مهمترين مزاياي استفاده از سرويس‌هاي ابري عبارتند از:
- قيمت مناسب
- کارآيي بيشتر
- سرويس‌دهي مستمر
- افزايش سرعت و چابکي
- سرمايه‌گذاري مطمئن و براساس نياز
به طور کلي بسته به نوع و محل پياده‌سازي پردازش ابري، چهار مدل استقرار براي ساختار ابر (Cloud) در نظر گرفته مي‌شود:
ابر عمومي (Public Cloud): زير بناي اين نوع ابر براي دسترسي عموم يا يک گروه صنعتي بزرگ ساخته شده و يک شرکت فروش خدمات Cloud، آن را مالکيت مي‌کند.
يک ابر عمومي يک روش مقرون به صرفه براي گسترش راه‌حل‌هاي فناوري اطلاعات مخصوصاً براي کسبوکارهاي کوچک يا متوسط است.
ابر خصوصي ( Private Cloud): يک ابر خصوصي بسياري از مزاياي ابر عمومي محيط رايانش ابري از قبيل ارتجاعي بودن و مبتني بر خدمت بودن را ارائه مي‌دهد اما در «داخل» يک سازمان مديريت مي‌شود.
زير بناي اين نوع ابر براي يک سازمان خصوصي به کار مي‌رود و معمولاً توسط سازمان يا يک شخص سوم مديريت مي‌شود.
با Private Cloud هزينه‌های خود را کاهش دهيد
ابر اجتماعي (Social Cloud): ابر اجتماعي توسط يک گروه از شرکت‌ها که علايق مشترک (از قبيل نيازمندي‌هاي امنيتي خاص يا ماموريت مشترک) دارند، کنترل و استفاده مي‌شود.
زيربناي اين ابر توسط چندين شرکت و پشتيباني کننده يک اجتماع خصوصي که ارتباطات مشترکي (مانند مأموريت، نيازمندي‌هاي امنيتي، سياست و ملاحظات مورد قبول) دارند، به اشتراک گذاشته مي‌شود. دولت فدرال ايالات متحده آمريکا يکي از بزرگ‌ترين کاربران ابر اجتماعي است.
ابر ترکيبي يا ابر هيبريدي (Hybrid Cloud): ابر ترکيبي درواقع ترکيبي از ابر عمومي و خصوصي است و زير بناي آن ترکيبي از دو يا چند ابر (خصوصي، اجتماعي يا عمومي) است که موجوديت واحدي هستند ولي قادرند با استانداردسازي يا فناوري مالکيت، داده و برنامه کاربردي قابل حمل (مانند انفجار ابر براي تعادل بار بين ابر‌ها) با يکديگر هم‌مرز شوند. مثال برجسته ابر ترکيبي، Google App است.
Private cloud چيست و چگونه کار مي‌کند؟
در تعريف، ابر خصوصي مدل خاصي از رايانش ابري است که مبتني بر ابر مجزا و ايمن است و تنها کاربران و مشتريان مشخصي مي‌توانند در آن فعاليت کرده و از سرويس‌هاي آن استفاده کنند.
با استفاده از ابر خصوصي (Private Cloud) مي‌توان از مزاياي ابر عمومي بهره مند شد، بدون اين‌که نگران از دست دادن کنترل روي داده‌ها و خدمات بود چرا که ابر خصوصي در واقع پشت فايروال‌ها قرار مي‌گيرد.
يک ابر خصوصي شامل خدمات محاسباتي است که در دسترس عموم نيست و تنها کاربران انتخاب‌شده مي‌توانند از آن استفاده کنند.
خدمات ابري خصوصي به طور خاص براي پاسخگويي به نيازهاي يک شرکت طراحي شده است. يک سازمان يک ابر خصوصي را در يک اتاق يا محل مخصوصي تعبيه مي‌کند و خدمات را از طريق اينترانت به کاربران داخلي ارائه مي‌دهد و از آنجا که زيرساخت خصوصي ابري مستقيماً در سايت داخلي شرکت تأمين‌کننده خدمات ابري و يا ديتاسنتر‌هاي داخلي يک شرکت ميزباني مي‌شود، از امنيت بالايي برخوردار است.
گاهي نيز سازمان‌ها با شرکت‌هاي فعال در حوزه خدمات ابري قرارداد بسته و خدمات ابر خصوصي را به صورت OFF SITE ايجاد مي‌کند.
با Private Cloud هزينه‌های خود را کاهش دهيد
ابر خصوصي تنها توسط گروه مشخصي از کاربران استفاده مي‌شود و از اين رو، نه تنها از مزاياي معمول پردازش ابري (مانند مقياس پذيري و قابليت ارتجاعي و گسترش) بهره مند مي‌شوند، بلکه از گزينه‌هاي کنترل و مديريتي که ابر خصوصي ارائه مي‌دهد نيز بهره مي‌برند.
مبناي فني ابر خصوصي، مجازي‌سازي است. ابر خصوصي، راه‌حلي ايده‌آل براي شرکت‌هايي است که مجبور به استفاده از سخت‌افزارهاي امنيتي خاص هستند و مراحل خاصي از پردازش داده‌ها را رعايت مي‌کنند.
ابرهاي خصوصي در مقايسه با ابر عمومي، نه تنها سطح امنيتي و کنترل بسيار بالاتري را ارائه مي‌دهند، بلکه يک کاربرد انعطاف پذير نيز ارائه مي‌کنند که باعث کارآمدتر شدن آن‌ها مي‌شود.
به طور معمول، دسترسي خارجي به يک ابر خصوصي توسط ديوار آتش (Firewall) مسدود مي‌شود و به کاربران خاصي اجازه دسترسي به سرويس‌هاي ابر خصوصي داده مي‌شود. کاربراني که براي استفاده از ابر خصوصي مجاز مي‌شوند، مي‌توانند از طريق اينترانت شرکت يا شبکه خصوصي امن (VPN) به برنامه‌هاي ابري خصوصي دسترسي يابند.
ابر خصوصي، خود چهار نوع مختلف دارد :
ابر خصوصي داخلي (internal private cloud): اين مدل نيازمند صرف هزينه بسيار است و براي شرکت‌هاي بزرگ مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اين حالت، شرکت زيرساخت‌هاي IT را براي خدمات ابري خود مهيا مي‌کند.
ابر خصوصي مديريت‌شده (managed private cloud): در اين مدل، زيرساخت‌هاي فناوري اطلاعات ابر در داخل ميزباني مي‌شود اما طراحي و اجراي آن توسط يک ارائه‌دهنده بيروني مديريت مي‌شود.
ابر خصوصي هاست شده يا ميزباني داده شده (hosted private cloud): ابر خصوصي ميزباني شده در ديتاسنتر‌هاي شرکت ارائه دهنده خدمات ابري قرار دارد. در اين حالت همه چيز از طرف شرکت خدمات ابري مديريت شده و برنامه‌هاي مناسب را در اختيار کاربران قرار مي‌دهد.
ابر خصوصي جامعه محور و مشترکي: با استفاده از اين مدل، چند شرکت مختلف مي‌توانند به يک ابر خصوصي مشترک دسترسي يابند. البته شرکت‌هايي از ابر خصوصي مشترکي استفاده مي‌کنند که زمينه فعاليت يکساني دارند و يا زيرمجموعه يک هلدينگ هستند.
شرکت‌هاي دارو سازي و تجهيزات پزشکي با فرمول‌هاي مخفي و گرانقيمت، شرکت‌هاي سرمايه‌گذاري و خدمات‌مالي، سازمان‌هايي با داده‌ها و فايل‌هاي سنگين، شرکت‌هاي ارائه دهنده خدمات اينترنت اشياء، سازمان‌هايي با ذخيره و پردازش داده‌هاي خصوصي، سازمان‌هاي داراي وظايف حساس و… نيازمند خدمات مبتني بر رايانش ابري خصوصي براي زيرساخت فناوري اطلاعات خود هستند.
شرکت‌هاي سيسکـو، HP، مـايـکروسـافت، IBM ،DEL، علي بابا و… از مهمترين و شناخته‌شده‌ترين ارائه‌دهندگان خدمات ابرخصوصي در جهان هستند.
مزاياي Private cloud
شخصي سازي: برنامه‌هاي کاربردي ابري متناسب با نيازهاي فردي شرکت تنظيم مي‌شوند.
ظرفيت زيرساخت: افزايش ظرفيت زيرساخت‌ها براي محاسبات و ذخيره‌سازي مورد نياز.
امنيت پيچيده و بسيار بالا: با استفاده از ابر خصوصي، ريسک‌هاي امنيتي به حداقل مي‌رسد.
امکانات بيشتر: محدوديت‌هاي ناشي از استفاده همزمان اشخاص در ابر خصوصي وجود ندارد.
انفجار ابر : استفاده از ابر ترکيبي، کاربران را قادر مي‌سازد تا نيازمندي‌هاي محاسباتي خود را پشت ابر خصوصي و در داخل ابر عمومي توزيع کنند. اين قابليت، انفجار ابر (Cloud Bursting) نام دارد.
کنترل بيشتر : يک ابر خصوصي تنها در دسترس يک سازمان يا شرکت خاص است که دسترسي کامل به منابع موجود را داراست.
معايب Private cloud
سربار مديريت: با راه حل‌هاي ابري خصوصي، واحد IT سازمان بايد مسئوليت ابر را برعهده گيرد.
هزينه بالا: گزينه‌هاي ابر خصوصي معمولاً گران تر از يک ابر عمومي هستند.
عدم امکان کاهش هزينه: با راه اندازي يک ابر خصوصي، هزينه‌هاي پرسنل، اداره و نگهداري ديتاسنتر و مراکز داده افزايش يافته و کاهش هزينه‌ها اصلاً ساده نيست.
با روند رو به رشد تکنولوژي‌هاي رايانش ابري (Cloud) به طور اعم و ابر خصوصي به طور اخص، و با وجود تمام مزايا و معايب، به نظر مي‌رسد خدمات ابري و راهکارهاي مرتبط با آن، همچنان به رشد و تکامل خود ادامه دهند.
پيش‌بيني‌ها حاکي از آن است که قطعاً پلتفرم‌هاي عمومي ابري رشد سريع‌تري نسبت به پلتفرم‌هاي خصوصي ابري خواهند داشت.
با اين حال آنچه مسلم است، توسعه خدمات ابري، ارائه راهکارهاي سرويس‌هاي ابري، افزايش تقاضاي مشتريان و اهميت بالاي امنيت، تصميم‌گيرنده چشم‌انداز آينده ابر خصوصي خواهد بود.
در مقاله با عنوان با Private Cloud هزينه‌های خود را کاهش دهيد مزایا و معایب Private Cloud معرفی شده است.
