چالش های دورکاری در جهان
دورکاری هنجار جديد ملت ها
با شيوع کوويد۱۹ در سراسر جهان، دورکاري به يکي از هنجارهاي زندگي روزمره تبديل شده است، البته براي اجراي اين رويه کشورها نيازمند زيربناي مناسب از جمله اينترنت سريع و پلتفرم‌هاي آنلاين هستند.
به نظر مي‌رسد شيوع ويروس کرونا در قرن بيست و يکم نقطه عطفي به حساب مي‌آيد، جهان به دو قسمت قبل و بعد از کرونا تقسيم شده است.
اين بيماري که به سرعت از فردي به افراد ديگر منتقل مي‌شود، تمام معادلات بخش‌هاي مختلف زندگي انسان را تغيير داده و غير قابل پيش‌بيني بودن اين ويروس تمام وجوه زندگي انسان از جمله وجوه کاري آن را زير و رو کرده است.
در اين ميان واضح‌ترين و البته پيچيده‌ترين بخش تغيير يافته زندگي انسان عصر بيست و يکم، فراگير شدن دورکاري است.
در حالي که پزشکان سعي دارند شيوع ويروس کرونا در سراسر جهان را کنترل کنند، فاصله گذاري اجتماعي و دورکاري کم کم به يک هنجار تبديل مي‌شود.
تقويت سرويس‌هاي ديجيتال و پلتفرم‌هاي تجارت آنلاين از ملزومات دورکاري
البته دورکاري پديده تازه‌اي نيست. در سال‌هاي گذشته دورکاري يک ويژگي لوکس بود که فقط عده‌اي خاص از آن بهره مي‌بردند.
اما با شيوع ويروس کرونا اين ويژگي به يکي از بايدهاي اقتصاد جهاني تبديل شده تا علاوه بر حفظ جان انسان و قوانين فاصله گذاري اجتماعي، فعاليت‌هاي تجاري را تداوم بخشد.
هرچند بخشي از فعاليت‌هاي اقتصاد در سطح جهاني از راه دور قابليت اجرايي دارد، اما بايد توجه داشت انجام بسياري از فعاليت‌هاي اقتصادي در وضعيت دورکاري به چند عامل مهم بستگي دارد؛ از جمله سرويس‌هاي ديجيتال چندگانه (پلتفرم‌ها و اپليکيشن‌هاي ارتباط از راه دور مانند زوم و اسکايپ)، پلتفرم‌هاي تجارت آنلاين (جهت فراهم کردن تجهيزات لازم براي کارمندان دورکار در تمام مواقع) و رسانه‌هاي ديجيتال (به خصوص براي افرادي که مي‌توانند کاهش درآمدهاي تبليغاتي را قبول کنند).
اين ابزارها به افراد کمک مي‌کنند تصميمات تجاري مناسبي بگيرند.
در کنار اين موارد کشورها نيازمند گزينه‌هاي پرداخت ديجيتالي هستند که قابليت پردازش تراکنش‌هاي انبوه در وضعيت فعلي را داشته باشند.
تمام اين موارد به زيربناي اينترنت و قابليت آن براي سازگاري با رشد قابل توجه ترافيک ديجيتال بستگي دارد.
چالش های دورکاری در جهان
زيربناي قدرتمند اروپاي شمالي براي دورکاري
در همين راستا دانشکده فلچر در دانشگاه تافت طي يک پروژه تحقيقاتي زيربناي ديجيتال ۴۲ کشوري را بررسي کرد که در اقتصاد جهاني نقش مهمي دارند و همزمان با شيوع همه‌گيري سياست‌هاي فاصله‌گذاري اجتماعي را اجرا کرده‌اند.
در حقيقت در اين پژوهش «آمادگي فاصله‌گذاري» اقتصاد کشورها با استفاده از سه شاخص بررسي شده است که عبارتند از:
قدرت پلتفرم‌هاي کليدي: اين مورد مربوط به فناوري‌هاي موردنياز دورکاري، تجارت ديجيتال و زيربناي ديجيتالي کشور است.
انعطاف پذيري و بهينه سازي گزينه‌هاي پرداخت ديجيتال: تا انجام تراکنش‌هاي مالي تسهيل شود.
انعطاف پذيري زيربناي اينترنت: اين قابليت پردازش اطلاعات هنگام افزايش ترافيک اينترنتي را ارتقا مي‌دهد.
مقايسه اين شاخص‌ها، تصويري ساده و واضح ايجاد مي‌کند که الگوها و طرح‌هاي دورکاري در کشورهاي مختلف را بهتر نشان مي‌دهد.
کشورهاي فنلاند، سوئد، دانمارک، سوييس، استراليا، بلژيک، آمريکا، انگليس، سنگاپور، هلند، نيوزلند، کانادا، استوني، کره جنوبي، چين و آلمان زيربناي قدرتمندي براي دورکاري دارند.
اين در حالي است که ايرلند، فرانسه، ژاپن، اتريش، اسپانيا، جمهوري چک، آفريقاي جنوبي، مالزي، ترکيه و لهستان زيربناي متوسطي دارند.
شيلي، هند، فيليپين، اندونزي، تايلند، روسيه، مکزيک، آرژانتين، برزيل، کلمبيا، بلغارستان، پرتغال و يونان نيز زيربناي ضعيفي دارند.
به عبارت ديگر طبق اطلاعات اين تصوير، کشورهايي با اقتصاد توسعه‌يافته زيربناي ديجيتال قدرتمند و آماده‌اي دارند که براي دورکاري مناسب است اما کشورهاي در حال رشد در اين زمينه با چالش‌هايي روبرو هستند.
چالش های دورکاری در جهان
سوئد تضادي ميان پلتفرم‌هاي ديجيتال قدرتمند و اينترنت ضعيف
در ميان کشورهاي شمال اروپا، سوئد از لحاظ پلتفرم‌ها و توسعه پول ديجيتال بهترين وضعيت را براي اجراي دورکاري دارد.
اما پاشنه آشيل سوئد، زيربناي اينترنت آن است که انعطاف پذيري زيادي ندارد و نمي‌تواند افزايش ترافيک را از حد معيني بيشتر تحمل کند.
از سوي ديگر اين کشور براي فاصله گذاري اجتماعي اقدامات چندان سخت گيرانه وضع نکرده است.
نمونه‌اي ايده آل از زيربناي مناسب دورکاري
از سوي ديگر برخي کشورهاي آسيايي نيز با شيوع ويروس کرونا ثابت کرده‌اند رويکردي نوآورانه دارند و مجبور شده‌اند تغييراتي بنيادين در وضعيت ديجيتال خود ايجاد کنند.
از آنجا که اين کشورها از لحاظ مسافتي فاصله کمتري تا مرکز شيوع اين بيماري دارند، هرکدام روش‌هاي مختلفي براي استفاده از فناوري‌هاي ديجيتال در پيش گرفته‌اند. به عنوان مثال کره جنوبي نمونه مناسبي در اين زمينه است.
اين کشور يکي از بهترين سرويس‌هاي اينترنت جهان را دارد. شيوه‌هاي پرداخت ديجيتال نيز در کره جنوبي تثبيت شده هستند.
در کنار اين موارد، اين کشور از پلتفرم‌هاي ديجيتال قدرتمندي برخوردار است.
اين کشور يک اپليکيشن مکان يابي نوين ساخته تا اجراي قوانين فاصله گذاري اجتماعي را تضمين و همزمان افراد را از مناطق آلوده دور کند.
با اين وجود تحقيق «خبرگزاري نيکي آشين ريويو» ژاپن درباره کره جنوبي نشان داده فقط ۴۰ درصد شرکت‌ها به دورکاري کارمندان خود تمايل دارند.
از ماه ژوئن تاکنون بيشتر کارمندان به سرکار خود بازگشته‌اند، با اين وجود در صورت لزوم به کارمندان اجازه دورکاري داده مي‌شود.
چالش های دورکاری در جهان
دورکاري هنجار جديد شرکت‌هاي تجاري در ژاپن
نشريه استريت تايمز نيز در گزارشي به چالش کشورها آسيايي در حوزه دورکاري پرداخته است.
به نوشته اين نشريه؛ هرچند بسياري از شرکت‌هاي مستقر در آسيا از ماه ژوئن کارمندان خود را به دفاتر فراخوانده‌اند اما با توجه به شيوع ويروس کرونا، دورکاري به يکي از وجوه کاري در آسيا تبديل شده است.
بسياي از شرکت‌ها ساعات کاري انعطاف پذير براي کارمندان خود طراحي کرده‌اند تا حداقل نيمي از آنها بتوانند از خانه به فعاليت خود ادامه دهند و بقيه به دفاتر برگردند. به اين ترتيب از شلوغي محل کار نيز کاسته مي‌شود.
طبق تحقيق خبرگزاري «نيکي اشين ريويو» ۸۸ درصد شرکت‌هاي بزرگ ژاپني با دورکاري سازگار شده‌اند.
در اين کشور حتي با وجود آنکه قرنطينه از ماه ژوئن لغو شده اما شرکت‌هاي توليد کننده تجهيزات الکترونيکي مانند فوجيتسو، هيتاچي، شرکت‌هاي ساختماني گروپ ليکسيل و حتي شهرداري توکيو دورکاري را به عنوان يک هنجار جديد اجرا مي‌کنند.
اين در حالي است که فقط ۴۶ درصد شرکت‌هاي کوچک و متوسط ژاپني روند دورکاري را براي کارمندان خود اجرا مي‌کنند.
در هند ۸۵ درصد کارمندان بخش فناوري اطلاعات از خانه به فعاليت مشغول هستند.
شرکت سرويس‌هاي مشاوره تاتا (بزرگترين کارفرماي حوزه فناوري اطلاعات درهند) اشاره کرده حدود سه چهارم از ۵۰۰ هزار نيروي انساني اين شرکت تا سال ۲۰۲۵ به دورکاري ادامه مي‌دهند.
چالش‌هاي دورکاري در آسيا
با وجود نمونه‌هاي قدرتمندي که از دور کاري در آسيا گفته شد اما اين روند در بخش‌هايي از آسيا با چالش روبرو است.
به عنوان مثال زيربناي ديجيتال در کشورهايي مانند اندونزي و فيليپين از تغيير يکباره به دورکاري پشتيباني نمي‌کند.
دلايل مختلفي براي اين چالش وجود دارد مانند بدي سيگنال تلفن و موبايل و اينترنت ضعيف در مناطق مختلف.
البته بايد در نظر داشت فرهنگ کاري ميان مردم آسيا به ارتباط رودررو وابسته است، بنابراين ادامه فعاليت به شيوه عادي، نيز چندان عجيب نيست. در هرحال بسياري از کارشناسان معتقدند دورکاري يا کار از خانه روشي موثر است که به شرکت‌ها کمک مي‌کند با همه‌گيري مقابله کنند.
